Нұргүл Маулина
Күйкі тірлік, кімдер қожа, кім құрбан
Күйбеңімен талайларды құл қылған!
Есімде әлі, сүйем, қарыс мұрындық
Әкем жонып отыратын жыңғылдан.
Күлгін нұрмен алау бояп от басын
Шәйнек сыңсып, іліп қойып шоққа асын
Қызыл ала жібек жүннен төгілтіп,
Шешем есіп отыратын ноқтасын.
Мал мен жанын шығармаған шашауға
Өткен кездер ұста еді ғой жасауға.
Ол заманда мұрындық та, ноқта да
Бас білсін деп тағылатын асауға.
Өтті жылдар, уақыт сырын ұғындық
Бәрі өзгерді, қоғамға сай құбылдық:
Бір ағамның мойынында жүр ноқтасы
Бір ағамның тұмсығында – мұрындық!
Ата-бабам, мұра қылған жеті өнер,
Сын айтасың, қай ұрпағың көтерер?
Бөріктінің басында жүр бұйдасы
Ал, Орамал, жетекте де кете бер!
